به گزارش خودروکار، میان خودروهای کارکرده هاچبک در بازه قیمتی 40 تا 50 میلیونتومانی دو خودروی لیفان X50 و رنو ساندرو علاقهمندان خاص خود را دارند. اگر در حدود 44-45 میلیون تومان پول داشته باشیم طبیعی است که نمیتوانیم خودروی ساندروی اتوماتیک را خریداری کنیم، از طرفی اما لیفان X50 مجهز یه جعبه دنده CVT یکی از گزینههای پیش روی ما به حساب میآید، اما اگر از علاقهمندان به رنو ساندرو باشیم هم چاره کار ما انتخاب ساندرو مجهز به جعبه دنده دستی خواهد بود. با ما همراه باشید.
لیفان X50 محصولی جدید از شرکت لیفان بوده و در دو مدل اتومات و دندهای روانه بازار شده است که با استفاده از سیستمهای شرکتهای اروپایی و آسیایی توانسته است ترکیبی نسبتا مورد پذیرش را ارائه داده و توجه بیشتری را نسبت به سایر محصولات لیفان به خود جلب نماید.
رنو ساندرو که به عبارتی نمونه هاچبک خودرو موفق تندر است سعی نموده است تا با استفاده از ذهنیت مثبت مشتریان نسبت به تندر نامی برای خود در بازار دست و پا کند که تا حدودی موفق نیز بوده است.
قیمت لیفان X50 اتومات تولید سال 94 و ساندرو دندهای تولید سال 96 هر دو تقریبا 44 میلیون بوده و میتوانند به عنوان گزینههایی قابل اعتنا در سبد خرید مشتریان قرار داشته باشند.
همانند سایر خودروهای چینی لیفان X50 را نیز در خوشبینانهترین حالت، میتوان الهامی از سایر محصولات بازار دانست. نمای عقب این خودرو به شدت شبیه آلفا رومئو جولیتا است و گهگاه تمایز این دو خودرو نیز سخت است. در نمای جلو نیز شاهد ترکیبی از مزدا3 و اپل آسترا هستیم. با وجود کپیکاری که در بدنه انجام شده است، نمای بیرونی نسبت به سایرخودروهای لیفان در وضعیت بهتری به سر میبرد.
قطعا شما نیز از ساندرو انتظار یک چهره شکیل و جذاب را ندارید چرا که مدل هاچبک تندر است که دارای ظاهری کاملا معمولی است. خطهای کم و حجم ساده بدنه، یک طراحی قدیمی و خستهکننده را برای این خودرو رقم زده است. در حالت کلی میتوان گفت که لیفان X50 از حیث ظاهر بر ساندرو برتری دارد.
در داخل لیفان X50، اولین چیزی که توجه شما را به خود جلب میکند، بخش آمپرهای خودرو است. در این خودرو از کیلومتر شمار کامپیوتری در مرکز و از شمارنده دور موتور دابرهای شکل استفاده شده است. سایر بخشهای طراحی داخلی خودرو نیز با وجود سادگی، ظاهر متوسطی در سطح قیمتی خود دارد. روکش چرمی صندلیها، سانروف، سنسور عقب و فضای مناسب داخل خودرو را میتوان از نقاط مثبت این خودرو دانست.
رنو ساندرو اصالت خود را در طراحی داخلی تا حد زیادی حفظ کرده است. عقربهها، نور پسزمینه آن، صفحه کامپیوتری که حاوی نشانگرهای دمای آب، میزان بنزین و غیره است دقیقاً به شکل قبلی در تندر۹۰ طراحی شده است. طراحی فرمان نیز تقریباً همان طراحی تندر است. کمی در بخش داشبورد تغییرات وجود دارد که این موضوع به راحتی به چشم مصرف کنندگان میآید. طراحی صندلیها نیز بازهم به تندر شباهت دارد و سواری خوبی را ایجاد میکند. طراحی داشبورد این خودرو نسبت به لیفان X50 تا حدودی بیروح و خشک به نظر میآید ولیکن کیفیت مواد بهکاررفته قابل قبول است.
سواری لیفان X50 نسبت به سایر هموطنانش مناسبتر است. علاوه بر آن میتوان به صدای کمتر موتور در بدنه اشاره نمود، مشکلی که شاید دارندگان خودروی لیفان ۶۲۰ شدیداً با آن روبرو باشند. یک عامل منفی شتاب کم خودرو در نسخه اتوماتیک آن است که احتمالاً جوانان را به سمت خریداری نسخه دندهای سوق دهد. فرمان نرم این خودرو عامل مثبت دیگری است که رانندگی را برای خریداران آن راحتتر میکند.
سواری خودروی ساندرو را می توان در بازه قیمتی خود، یک سواری خوب نامید. این خودرو با توجه به اندازه مناسب داخل، سواری نرم، سیستم ترمز و قدرت خوب موتور میتواند خاطره خوبی را حتی در سفرهای بین شهری برای شما ایجاد کند. البته میتوان گفت نسخه اتوماتیک آن به دلیل اینکه از گیربکس ۴ دندهای بهرهمند است، بهتر است در مصارف شهری به کار گرفته شود، زیرا سرعت لازم را برای سفرهای جاده ای به راننده نخواهد داد. در طرف دیگر نمونه دندهای آن با گیربکس ۵ دنده و همچنین ضریب خوب بین دندهها، سواری مناسبی را به شما خواهد داد.
در این نوشتار سعی بر آن بود تا اطلاعاتی کلی در مورد این دو خودرو ارایه گردد تا خریداران با دید بازتری نسبت به خرید اقدام نمایند؛ در حالت کلی خرید ساندرو برای افرادیکه چندان در قید و بند ظاهر خودرو نیستند انتخاب معقولتری به نظر میآید.
منبع: جام جم آنلاین
انتهای پیام/